پیش بینی میگرن با دو الگوی عدم توازن تلاش- پاداش و عدم توازن تقاضا -کنترل در شغل

مقدمه: میگرن شایع ترین نوع سردرد مزمن است. استرس سبب بروز میگرن شده و طول مدت حمله میگرن را نیز تحت تاثیر قرار می­دهد. یکی از منابع استرس شغلی، طرح شغلی نامناسب است. هدف مقاله حاضر بررسی بروز نمونه ی جدید میگرن با توجه به دو الگوی عدم توازن تلاش- پاداش و عدم توازن تقاضا -کنترل در شغل بود. روش: دو طرح کاری یعنی مدل عدم توازن تلاش پاداش و مدل عدم توازن تقاضا کنترل برای پیش بینی نمونه­های جدید میگرن بکار رفت. نمونه های مورد بررسی ۳۳۳۸ نفر بودند که شاغل در شرکت­های صنعتی در ایران بودند. چهار ابزار بکار گرفته شد (استرس شغلی، پرسشنامه ERI، تقاضا کنترل و پرسشنامه خود اظهاری میگرن). سن و وضعیت اقتصادی به عنوان متغیرهای همگام استفاده شدند. برای تحلیل آماری از تحلیل رگرسیون لجستیک دوگانی و نسبت شانس استفاده شد. تحلیل آماری داده ها با نرم افزار  M plus ۴/۲ انجام شد. نتایج:یافته­ها نشان داد که خطر افزایش یافته میگرن در بین افرادی که عدم توازن بالایی در تلاش پاداش دارند (نسبت شانس ۲۸/۱ نسبت به گروه مرجع)، کسانی که بر شغل خود کنترل و مهار اندکی دارند(نسبت شانس ۱۱/۱ نسبت به گروه مرجع) و افرادی که تعهد افراطی نسبت به کار خود دارند (نسبت شانس ۱۷/۱ نسبت به گروه مرجع)بیشتر است. نتیجه گیری: بروز نمونه­ی جدید میگرن می­تواند از طرح نامناسب کار پدید آمده باشد. بنابراین طراحی مجدد کار بخصوص در بین کارکنانی که عدم توازن تلاش پاداش را تجربه می­کنند احتمالا به کاهش نمونه­های جدید میگرن منجر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

Migraine ، Effort-Reward Imbalance ، Demand-Control Imbalance ، میگرن ، عدم توازن تلاش-پاداش شغلی ، عدم توازن تقاضا-کنترل شغلی