عرف، عادت در دو مجموعه داستان عروس بید و بیوه کشی از یوسف علیخانی از منظر روانشناسی خرافات

فرهنگ عامه، دربرگیرندهی تمام باورها، اعتقادات، آداب و رسوم و اعمالی است که مردم یک جامعه در طی سال های متمادی به آن پرداخته و از نسلی بهنسل دیگر منتقل میشوند. بررسی فرهنگهای عامیانه ما را به شناخت بهتر و موثرتری از پیشینه ی فرهنگی، زیستی، اجتماعی و سایر مقوله های مربوط به جامعهرهنمون می سازد از این رو این پژوهش با هدف بررسی جلوه ها و بازتاب های مختلف فرهنگ عامه مردم روستای میلک (در البرز مرکزی) که یوسف علیخانیدر دو کتاب «عروس بید» و «بیوه کشی» خود به آنها اشاره کرده، می پردازد. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و نتایج حاصل نشان داد که علیخانی به مقولهی فرهنگ عامیانه بسیار اهمیت داده و بخش قابل توجهی از داستان های دو کتاب مذکور او، دربرگیرنده ی بسیاری از جلوه های فرهنگعامیانه و عادت ها و سنتها هستند و حتی تعدادی از داستان ها بر پایه ی همین باورها شکل گرفته و نوشته شدهاند. در این پژوهش، مشخص گشت که تاکیدبیشتر علیخانی بر باورها و اعتقادات عامیانه و پس از آن اعتقادات مربوط به آداب و رسوم و مناسک زندگی انسان است. همچنین، مشخص گردید که علیخانیاز روشهای مختلفی برای بیان ادبیات عامیانه که شامل کنایات و ضرب المثل ها در داستان های این دو کتاب بوده، استفاده کرده ولی عمده ترین شیوه ی اواستفاده از این موارد در مکالمه ها و گفتگوهای میان شخصیت های داستانی بوده است.

کلیدواژه ها:

فرهنگ عامه ، ادبیات عامیانه ، خرافات ، عروس بید ، بیوهکشی ، یوسف علیخانی