تاثیر فردی و اجتماعی مرگ اندیشی و باور به معاد

مرگ از فراگیرترین موضوعاتی است که همه انسانها را در برمی گیردو به هیچ وجه استثنابردار نیست ؛ اعتقاد به زندگی بعد از مرگ و باور به معاد که از اساسی ترین دغدغه همه ادیان از جمله دین اکمل اسلام است، مساله ای است که فطرت انسان نیز اگر غبار روزمرگی و عادت به مادیت نگرفته باشد، به آن اذعان دارد؛ اما همین مرگ نقطه آغازینی برای شروع تفاوت ها هم هست، تفاوت هایی که از اعتقاد به دوران بعد از مرگ یعنی معاد، جان می گیرد .این مقاله برآن است تا به روش تحلیلی- توصیفی، با تامل در باب مرگ و مرگ آگاهی، تبیینی ازویژگی های رفتاری انسان مرگ اندیش و معاد باور را از منظر قرآن ارائه دهد وتاثیر بود و نبود این اعتقاد را در زندگی فردی و اجتماعی او تبیین نماید.تغییر نوع نگاه انسان به زندگی و هدف از آن ، معنادار و هدفمند ساختن زندگی، امنیت و آرامش روانی، کنترل غرایز و پرورش فضیلت های اخلاقی، انجام دادناعمال صالح و پرهیز از اعمال ناشایست ودر نهایت حفظ سلامت جامعه همه وهمه از اعتقاد ، باور و اندیشیدین به مرگ ومعاد قببل از هر کارسرچشمه می گیرد. می توان گفت مرگ عدالتی برای همگان به سوی دروازه آخرت است تا وجود و طلوعش چشم اندازی برای عدالت اخروی باشد؛ در یک جمع بندی، معاد اندیشی، از انجام وظایف الهی فرد آغاز میشود و در یک سیر زنجیره وار به تهذیب فرد، خانواده و جامعه می انجامد.

کلیدواژه ها:

مرگ اندیشی ، انسان ، معاد ، معناداری زندگی