نقد ترجمه حکم تهای نهجالبلاغه براساس نظریه یوجین نایدا

یوجین نایدا از پیشگامان عرصه ترجمه و زبانشناسی است که در نظریه ترجمه خود در کتاب به سوی علم ترجمه، عناصری را در فرایند ترجمه ذکر کرده است که عبارتند از: «اضافه، حذف و تغییر ». این مقوله ها را می توان با فرایند ویرایش در سه سطح ساختاری، محتوایی و فنی سنجید. به نظر ایشان روند ترجمه ها تاثیری به سزایی در انتقال مفاهیم اصلی دارد بخصوص در متون دینی تاثیر این دوچندان خواهد بود که مثالهایی از ترجمه قرآن کریم نیز آورده شده است. در این مقاله، به بررسی نظریه های نایدا و بررسی مصداقی ترجمه های مبتنی بر تعادل صوری وتعادل پویا پرداخته و در ادامه مراحل روند ترجمه از دیدگاه ایشان بررسی و همچنین بررسی نظریه های نایدا در خصوص نحوه انتقال ترجمه از متن مبدا به متن مقصد به مخاطب و همچنین مقایسه نظریات ایشان با سایر صاحبنظران از جمله چامسکی خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

ترجمه ، قرآن کریم ، تعادل صوری ، تعادل پویا