پیش بینی نوآوری سازمانی بر اساس کارتیمی و آموزش کارکنان با میانجیگری خودکارآمدی شغلی

هدف از پژوهش حاضر پیشبینی نوآوری سازمانی بر اساس کارتیمی و آموزش کارکنان با میانجیگری خودکارآمدی شغلی کارکنان دانشگاه سمنان بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری دادهها از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی محسوب میشود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام کارکنان دانشگاه سمنان (۴۳۹ نفر) در سال ۹۸ - ۱۳۹۷ شامل ۱۳۲ زن و ۳۰۷ مرد بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ۲۴۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش (۷۲ زن و ۱۶۸ مرد) انتخاب شد. از پرسشنامه های کار تیمی، آموزش، خودکارآمدی و نوآوری سازمانی استفاده شد که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین کارمندان توزیع نهایی شد. داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی و تحلیل مسیر و نرمافزارهای SPSS و LISREL تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که نوآوری سازمانی با کار تیمی، آموزش کارکنان و خودکارآمدی شغلی رابطه معناداری دارد. کار تیمی اثر معناداری بر نوآوری سازمانی دارد، همچنین کار تیمی با میانجیگری خودکارامدی شغلی اثر غیرمستقیم و معناداری بر نوآوری سازمانی ایفا می کند. آموزش کارکنان اثر معناداری بر نوآوری سازمانی دارد، همچنین آموزش کارکنان با میانجیگری خودکارامدی شغلی اثر غیرمستقیم و معناداری بر نوآوری سازمانی ایفا میکند. نتایج این پژوهش حاکی از اهمیت نقش کار تیمی و آموزش کارکنان در رشد نوآوری سازمانی و بهتبع آن افزایش عملکرد سازمانی دانشگاه مورد مطالعه دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش کارکنان ، خودکارآمدی شغلی ، کار تیمی ، نوآوری سازمانی