بررسی کیفیت و زبان هنری نهج البلاغه در ترجمه سیدجعفر شهیدی

ترجمه متون قدیم بالاخص متون کتاب بلاغی و ادبی نهج الباغه کار بسیار سخت و طاقت فرسایی است وکسانی که در این وادی قدم گذاشته اند نشان ازهمت والای آنها و شجاعت و درایت و علم وافر آنهاست. نهج البلاغه چنان آراسته به انواع آرایه های لفظی ، معنوی و بدیعی است که آن را دون کلام خالقو فوق کلام مخلوق نامیده اند و الحق به آن لقب «اخ القران» داده اند. این کتاب عظیم به تمامی زبان های دنیا ترجمه شده و بیشترین تعداد ترجمه ها به زبان فارسی است که یکی از بزرگ ترین حسرت ها و خسارات فارسی زبانان عدم انتقال فصاحت و بلاغت نهج البلاغه در ترجمه آن بوده است. دکتر شهیدی بهاین آرزوی دیرینه جامه عمل پوشاند و با تکیه بر ظرافت ها و آرایه های کلام عربی و با تسلط بر دقایق و ظرایف سخن فارسی به خوبی ایفای نقش نموده است. ارزیابی کیفیت ترجمه و بازتاب زبان هنری ترجمه ی متون بر اساس نظریات زبان شناسی از روی کرد های دقیق و علمی جهت برسی آثار ترجمه ای است که ترجمه نهج البلاغه ایشان نخستین و تنها ترجمه ای است که نشان دهنده بخشی از زیبائیهای بی بدیل نظم گونه سخن امیرالمومنین می باشد . این مقاله با اشاره اجمالی به کیفیت ترجمه و با تکیه بر نمونه هایی از خطبه ها، نامه ها و حکمت های نهج البلاغه، بازتاب کیفیت و شیوائی و بلاغت کلام امیرالمومنین در ترجمه استاد شهیدی را بررسی می نماید. در این مقاله با بهره گیری از روش کتابخانه ای برای گردآوری داده ها و اطلاعات، اوج هنر ترجمه ای استاد شهیدی بهنمایش گذاشته شده است.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، سید جعفر شهیدی ، ترجمه ، کیفیت ، بلاغت