مسکن و معماری

مسکن از دیرباز ذهن انسان را درمحاصره خویش داشته و مورد دغدغه او بوده است چرا که فعل زیستن زادن روئیدن پروراندن آموختن از خامی تا پختگی درآن است انسان و کالبد او ریشه درخاک دارد واین امر دلیل اتصال انسان با طبیعت است معماری دیروز که سردرآستانه خاک م یسایید انسان دروجود او پرورش یافته وبه کمال می رسید معماری که حضور هندسه مقدسش در دل توده های خشک و گل درخشید دردرون خود انسانی پروراند که با روح بلند انسانی اما امروز گمشده هایش در معماری ما مشهود است هندسه اش درهم ریخته و معانی اش دگرگون شده است. باید اندیشید جایگاه اندیشیدن مدرسه های معماری است نوع آموزش و تفکر معمارانه ارایه شده بهدانشجویان معماری م یتواند با نگاهی به گذشته و امروز باشد معماری همواره دربستر زمان تغییرکرده و هویت خود را از سنت فرهنگ و اقلیم گرفته است ارایه تفکر معمارانه به معماران و درک صحیح از خانه م یتواند خانه ایرانی را به جایگاه واقعی آن برساند.