پیش بینی عزت نفس بر اساس درک رفتارهای کلامی با میانجی گری ناگویی خلقی در دانشجویان متاهل

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی عزت نفس بر اساس درک رفتارهای کلامی با میانجی گری ناگویی خلقی در دانشجویان متاهل انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف یک پژوهش بنیادی و از لحاظ روش توصیفی و روش اجرا همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش زنان متاهل دانشگاه آزاد سال تحصیلی -۱۴۰۰ ۱۴۰۱ شهر ابهر(۵۵۰ نفر متاهل) که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده و به حجم ۲۰۰ دانشجو از میان دانشجویان متاهل انتخاب شد. به منظور گردآوری داده ها، دانشجویان بهپرسشنامه های عزت نفس کوپراسمیت (۱۹۶۷)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی (بیطوشی، (۱۳۹۳ و پرسشنامهناگویی خلقی تورنتو( بگبی،پارکر و تیلور، (۱۹۹۴ پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها نشان دادند اثر مستقیم متغیر رفتارهای کلامی و ناگویی خلقی بر عزت نفس در سطح معناداری است(.(P< ۰/۰۰۵ لذا این تاثیر معنادار است. براساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که نقش واسطه ای ناگویی خلقی در رابطه بین رفتارهای کلامی با عزت نفس توسط شواهد تجربی تایید می شود همچنین با عزت نفس رابطه چندگانه وجود داشته و این متغیرها می توانند عزت نفس دانشجویانمتاهل را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، رفتارهای کلامی ، ناگویی خلقی ، دانشجویان متاهل