اثربخشی آموزش شعر درمانی بر عزت نفس و بدتنظیمی هیجانی در کودکان گوشه گیر ۷ تا ۱۲ ساله ناحیه ۴ شهر اصفهان

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شعر درمانی بر عزت نفس و بدتنظیمی هیجانی در کودکان گوشه گیر ۷ تا ۱۲ ساله انجام شد. پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر ۷ تا ۱۲ سال مدرسه حسینعلی زارعی واقع در ناحیه ۴ شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ بود، که از بین آنها با روش در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به شیوه انتصابتصادفی در دو گروه مساوی ۱۵ نفری گمارش شدند. جهت گردآوری داده ها از مقیاس گوشه گیری (شهیم،(۱۳۷۵، تنظیم هیجانی (شیلد و کیکتی، (۱۹۹۸ و مقیاس عزت نفس (کوپراسمیت و همکاران، (۱۹۵۴ استفاده شد. برای آزمودنیهای گروه آزمایش ۸ جلسه شعر درمانی به صورت جلسات هفتگی ۱ ساعته برگزار شد امابرای آزمودنیهای گروه کنترل این برنامه اجرا نشد. تحلیل داده ها با روشهای آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چندمتغیری با نرمافزار آماری SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. یافته ها نشان داد که پس از انجام مداخلهبه شیوه شعر درمانی به ترتیب بین میانگین نمره کل عزتنفس و ابعاد آن (عمومی، تحصیلی، اجتماعی،خانوادگی) و تنظیم هیجان و ابعاد آن (انعطافپذیری، کنترل و مدیریت، عدم تناسب موقعیتی، خودآگاهی) در آزمودنیهای دو گروه از مرحله پیش آزمون به پس آزمون تفاوت آماری معناداری وجود دارد .(P<۰/۰۵) نتایجنشان دهنده اهمیت روش شعر درمانی بر بهبود وضعیت روانی و اجتماعی کودکان گوشه گیر بود. لذا میتوان ازاین شیوه مداخلاتی در کنار سایر مداخلات رواندرمانی به منظور افزایش سطح سلامت روانشناختی و کاهش آسیب پذیری در قشر کودکان استفاده های لازم را برد.

کلیدواژه ها:

شعر درمانی ، عزت نفس ، بدتنظیمی هیجانی ، کودک گوشه گیر