بررسی تاثیر ارزشیابی توصیفی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان دشتستان

طرح ارزشیابی توصیفی مشهور به ارزشیابی کیفی یا طرح حذف نمره ،تجربه نو آورانه ی برخاسته از عمل در مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ایران است.این طرح به صورت پیش آزمایشی در سال تحصیلی ۸۱-۸۲ اجرا و ارزشیابی شد. اجرای آزمایشی این طرح درچهار سال تحصیلی بعد ادامه داشته است.هدف ارزشیابی خدمت به آموزش است، نه در کمین نشستن برای غافلگیر کردن دانش آموز و محک زدن او با معیار آنچه »نمی داند.« انتخاب روش تحقیق در واقع انتخاب مناسب ترین و بهترین راه رسیدن به هدف تحقیق است. همان طوری که بدون استفاده از مسیر مراحل مناسب نمی توان به مقصد رسید، بدون گزینش و استفاده از روش تحقیق مناسب نیز نمی توان مطابق اصول علمی به هدف نهایی پژوهش دست یافت. به عبارت دیگر هر موضوع تحقیق روش مناسب خود را دارند از پژوهشگر انتظار می رود که قبل از اقدام عملی به اجرای تحقیق و روش مناسب متناسب با آن را شناسایی کند و آن را در محل مربوطه در طرح تحقیق درج نماید. از آنجا که در این تحقیق دستکاری متغیرها از اختیار محقق خارج است، لذا روش تحقیق حاضر از نوع طرح علی- مقایسه ای است. در این روش دانش آموزانی که در طرح آزمایشی آموزش و پرورش، مبتنی بر ارزشیابی توصیفی به تحصیل مشغول هستند مورد بازبینی قرار گرفته اند. این تحقیق با توجه به موضوع و اهداف آن و با در نظر گرفتن ملاک و نحوه جمع آوری داده ها ، از جمله تحقیقات با ماهیت توصیفی و از شاخه پیمایشی است . تحقیق توصیفی شامل جمع آوری اطلاعات برای آزمون یا پاسخ به سوالات مربوط به وضعیت فعلی موضوع است . یک مطالعه توصیفی چگونگی وضع موجود را تعیین گزارش می دهد . پژوهش حاضر با هدف توسع دانش کاربردی در زمینه بررسی تاثیر سبک کلاس داری معلمان بر انضباط دانش آموزان ابتدایی شهرستان دشتستان انجام گرفته است . موضوع یاد شده هم از حیث نظری و هم در میدان عمل مورد بررسی و آزمون قرار گرفت. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع پیمایشی است که به صورت میدانی اجرا می شود . و از لحاظ ماهیت کاربردی و از لحاظ نوع داده در دسته پژوهش های کمی است .

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، روش تحقیق ، ارزشیابی پیشرفت تحصیلی