تاثیر عوامل محیطی بر تحرک بدنی دانشجویاندر پاندمی کووید ۱۹ : نقش میانجی خودکارآمدی ورزشی

هدف پژوهش حاضر تاثیر عوامل محیطی بر تحرک بدنی دانشجویان در پاندمی کووید ۱۹ : نقش میانجی خودکارآمدی ورزشیبود. روش پژوهش حاضر توصیفی پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود که به شکل میدانی اجرا گردید. جامعه - آماری شاملکلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی سطح شهر شیراز در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود که از این میان ۳۵۷ نفر به روش تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت ارزیابی خودکارآمدی ورزشی و عوامل محیطی از پرسشنامه محقق ساخته به ترتیب در قالب ۵ و ۸ گویه استفاده شد. کلیه پرسشنامه ها به شیوهآنلاین در بین دانشجویانی که در گروه های مجازی مربوط به درس تربیت بدنی و ورزش ۱ عضویت داشتند، توزیع گردید.همچنین تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار PLS نسخه سه انجام گرفت. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که عوامل محیطی و خودکارآمدی به ترتیب به میزان ۲ / ۵۰ و ۱ / ۵۸ درصد بر تحرک بدنی تاثیر مستقیم و معناداری داشت. همچنین نقش میانجیخودکارآمدی ورزشی در رابطه بین عوامل محیطی و تحرک بدنی در حدود ۳۹ درصد بود. بنابراین تنها راه حفظ فعالیت بدنیدانشجویان حتی در مواقع بحرانی مانند شیوع کرونا، افزایش خودکارآمدی آنان از طریق نهادینه کردن فرهنگ ورزش در سطحخانواده و جامعه از طرق مختلف می باشد. چرا که نداشتن خودکارآمدی ورزشی علیرغم وجود همه شرایط و امکانات لازم،بزرگ ترین عامل کم تحرکی اقشار مختلف جامعه خواهد بود.

کلیدواژه ها:

عوامل محیطی ، تحرک بدنی ، خودکارآمدی ، کووید ۱۹