بررسی و تحلیل نقش طبیعت در ساختار معماری و شهرسازی اسلامی

طبیعت، به عنوان بستر نخستین شکل گیری فضاها و عناصر مصنوع است که کوچک ترین مداخله از سطح مناسب سازی و دسترسی پذیری تا دخالت های گسترده کالبدی در خلق سکونتگاه های شهری موثر می افتد. حضورطبیعت درشهرموهبتی استکه شهرهاباشناخت ونقش دهی به مولفه های طبیعی بسترخودمی توانند به پایداری برسند. در این راستا، هدف تحقیق حاضر، بررسی و تحلیل نقش طبیعت در ساختار معماری و شهرسازی اسلامی است. این پژوهش بابه کارگیری روش توصیفی-تحلیلی ژرفانگر واز طریق مطالعه اسنادی و کتابخانه ای،به تدوین چهارچوب نظریمفاهیم طبیعت و شهرسازی اسلامی می پردازدوباروش مقایسه تطبیقی وتحلیلی معیارهای طبیعت و شهرسازی اسلامی را استخراج می نماید. نتایج، بیانگر آن است که ساختار شهرسازی اسلامی به تبعیت از نظم طبیعت و به وجود آمدن نیازهای جدید دایم در حال تغییر و در عین گوناگونی دارای وحدت و با تمام اجزای طبیعت در سازگاری است. 

کلیدواژه ها:

پایداری ، شهرسازی اسلامی ، طبیعت ، نظم طبیعی ، وحدت