نقش مدیریت راهبردی در ارتقای فرهنگ عمومی شهروندان شهر تهران

خلاصه در مباحث مدیریت شهری و توسعه فرهنگی، شهر موجودی زنده، پویا و در حال رشد تلقی می شود که با پیشرفت همه جانبه انسانها و مدرن شدن زندگی بشر، نحوه معیشت و شیوه های زیست آن نیز در حال دگرگون شدن است. از دیدگاه نظری مهمترین چالش شهرنشینی در ایران، پیشی گرفتن شهرنشینی بر شهرگرایی اصولی و منطبق بر برنامه است. شهرنشینی به مفهوم رشد کمی تعداد افراد ساکن شهر است، در حالیکه شهرگرایی با تغییراتی در ارزشها، رسوم اخلاقی، آداب و رسوم و رفتارهای جمعی همراه است. بر این اساس دو مشکل جدی درعرصه فرهنگ شهرنشینی ایران قابل مشاهده است، اول اینکه متولیان امور فرهنگی متعددند و در عین تعدد هیچ تعامل سازمانی و برنامه ای با هم ندارند، مشکل دوم به عدم آموزش شهروندی بر می گردد، از آنچه ک شهر محل حضور خرده فرهنگ ها و حضور افراد متفاوت و فرهنگ های متفاوت است، ضرورت دارد افراد در برخی از حوزه های شهرنشینی، آموزش لازم را کسب کنند. با توجه به این امر مدیریت شهری می تواند با تعامل با دیگر نهادهای تاثیرگذار درامور فرهنگی و اجتماعی و آموزشهای لازم در زمینه های فرهنگی به ارتقا مناسبات اجتماعی و فرهنگ شهرنشینی اقدام نماید. بحث توجه و پرداختن به مدیریت شهری به مسائل فرهنگی و اجتماعی از آن جهت دارای اهمیت است که در شرایط کنونی در شهرها توجه یک بعدی به مسائل خدمت رسانی نه تنها جواب نداده است بلکه می توان با پرداختن به مسائل فرهنگی و اجتماعی ضمن انجام امور، بازده کارها را نیز افزایش داد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: مدیریت راهبردی ، فرهنگ عمومی ، شهروندان ، شهرداری تهران.