بررسی مزاج عام و مزاج رحم در مبتلایان به دیسمنوره اولیه
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 143
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-25-4_005
تاریخ نمایه سازی: 24 مرداد 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: دیسمنوره اولیه، به کرامپ های دردناک قاعدگی بدون علت پاتولوژیک گفته می شود که شیوع آن در سنین باروری بیشتر است. از نظر طب ایرانی، علت دیسمنوره اولیه می تواند تغییراتی در مزاج باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مزاج عام و مزاج رحم در مبتلایان به دیسمنوره اولیه انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع گزارش موارد در سال ۹۵-۱۳۹۴ بر روی ۱۰۴ دختر دانشجوی مبتلا به دیسمنوره اولیه ساکن در خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شهر تهران انجام شد. پرسشنامه اطلاعات فردی، مزاج عام و مزاج رحم توسط محقق تکمیل و فراوانی مزاج عام و مزاج رحم ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها در SPSS (نسخه ۱۷) انجام شد. متغیرهای کمی با میانگین و انحراف معیار و فراوانی متغیرهای کیفی با تعداد و درصد بیان شدند. یافته ها: بر اساس نتایج، بیشترین فراوانی مزاج عام در کل مبتلایان به دیسمنوره اولیه، معتدل (۱/۴۷%) و خشک (۴/۳۹%) بود. بیشترین فراوانی مزاج رحم در کل مبتلایان به دیسمنوره اولیه، سرد (۳/۹۱%) و تر (۱/۷۳%) بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، بیشترین فراوانی مزاج عام در بیماران مبتلا به دیسمنوره اولیه معتدل و خشک بود و با توجه به شیوع بیشتر مزاج سرد و مرطوب در رحم زنان مبتلا به دیسمنوره اولیه، می توان گفت که وجود این نوع سوء مزاج در زنان می تواند پیش بینی کننده دیسمنوره اولیه باشد. همچنین با استفاده از اقدامات پیشگیرانه و درمانی این سوء مزاج بر اساس متون طب سنتی، می توان با رویکردی نوین دیسمنوره اولیه را درمان کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پانته آ شیرویه
دکترای تخصصی طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
سمیرا ادهمی
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
فتانه هاشم دباغیان
دانشیار گروه طب سنتی، موسسه مطالعات تاریخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
روشنک مکبری نژاد
دانشیار گروه طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :