وضعیت سنجی و پیش بینی رهبری دانش با توسعه حرفه ای کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران

هدف اصلی از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رهبری دانش با توسعه حرفه ای کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ بوده است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه ی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران به تعداد ۱۸۰ نفر می باشد. حجم نمونه بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و جدول مورگان تعداد ۶۰ مرد (۲/۳۸) و تعداد ۹۷ زن (۸/۶۱) که به صورت کلی تعداد ۱۵۷ نفر میباشد. ابزارهای پژوهش شامل؛ پرسشنامه های استاندارد رهبری دانش ویتالا (۲۰۰۴)، توسعه ی حرفه ای براساس دیدگاه های نوا (۲۰۰۸) ترجمه پورصادق و علی میرزایی (۱۳۸۴) است. روایی پرسشنامه ها از طریق روش محتوایی و با تایید استاد راهنما مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها از طریق آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب برای رهبری دانش ۹۱/۰ و توسعه حرفه ای ۸۵/۰ گزارش شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام گرفت. نتایج وضعیت سنجی نشان داد میزان رهبری دانش در دانشگاه علوم پزشکی تهران بالاتر از حد متوسط (۳) است و میزان توسعه حرفه ای پایین تر از حد متوسط (۳) است. نتایج ضریب همبستگی نشان داد بین رهبری دانش با توسعه حرفه ای کارکنان رابطه معنادار مشاهده نشد. ضریب پیش بینی نشان داد ابعاد رهبری دانش تنها ۰۰۱/۰ از تغییرات توسعه حرفه ای ناشی از ابعاد رهبری دانش است و مولفه های رهبری دانش سهم معنی داری در پیش بینی توسعه حرفه ای کارکنان ندارند.

کلیدواژه ها:

رهبری دانش ، توسعه حرفه ای ، دانشگاه علوم پزشکی