عوامل موثر معماری پایدار و تاثیر زمینه گرایی آن در بناهای سنتی ( نمونه موردی : میدان نقش جهان اصفهان)

اگرچه مدرنیته به همراه خود پیشرفت های تکنولوژیکی، یافته های ارزشمند علمی و دورانی از امید به همراه داشت، اما مهم تریننکته درمعماری جدید استفاده بیش از حد از انرژی های غیر قابل تجدید است. در این میان ساختمان ها نقش زیادی در تشدیدبحران های زیست محیطی داشتند. در حال حاضر، بی توجهی به بستر در بسیاری از طراحی ها در آموزش معماری در دانشگاههای امروز رایج است، از این رو پرداختن به معماری پایدار در جوامع امروزی نه یک گزینه بلکه ضرورتی اجتناب ناپذیر است .میدان نقش جهان اصفهان نه تنها در زمره فضاهای شهری به جا مانده از دوران گذشته این شهر است؛ بلکه به نظر می آید بهمثابه فضای شهری موفق در سطح کشور زبان زد است، که توانسته با بافت و محیط پیرامون خود، به بهترین نحو مطلوب رابطهبرقرار کند و این رابطه را تا امروز حفظ نماید. در این مقاله با تحقیق و تفحص در کتب و منابع مربوطه به شیوه پژوهشی وکتابخانه ای سعی شده است تا تاثیرات معماری پایدار را در الگوی فضاهای موفق شهری از جمله میدان نقش جهان ، بررسی کند و راز موفقیت این فضاها که از جمله آنها توجه به معماری پایدار بوده است ، مورد نقد و بررسی قرار بگیرد. پس با پیشرفتتکنولوژی می توان روش های اجرا شده در قدیم را با نیازها و شرایط روز تطبیق داد و با استفاده بهینه و موثر از انرژی هایپاک برای حفظ محیط زیست همت گماشت

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مدرنیته ، میدان نقش جهان ، تکنولوژی ، محیط زیست