بررسی و مطالعه انواع آب گرم کن های خورشیدی موجود در ایران و طراحی یک نمونه فرضی مناسب برای اقلیم ایران

• میزان انرژی خورشیدی دریافتی در ایران به طور متوسط حدود ۱۸ مگا ژول بر متر مربع در روز در سطح کشور تخمین زده می شود. این مقدار انرژی بیش از چهار هزار برابر کل انرژی مصرفی در کشور می باشد. با این مقدار انرژی دریافتی و داشتن زمین های مناسب برای استفاده از آفتاب و تکنولوژی نسبتا ساده کاربردهای مختلف انرژی خورشیدی، می توان بخش اعظمی از نیازهای انرژی کشور را با استفاده از انرژی خورشیدی تامین کرد. یکی از رایج ترین راه های بهره بردن از این انرژی دستگاه آبگرمکن خورشیدی بوده که در این مقاله ابتدا به بررسی تعدادی از تکنولوژی های این آبگرمکن ها پرداخته و سپس مزایا و معایب هر یک بیان شده است. در میان تکنولوژی های معرفی شده در کشور ایران برای مناطق گرمسیر سیستم دسته ای نسبت به سیستم تخلیه ای برتری دارد زیرا در آن از شیر های اتوماتیک استفاده نشده و امکان پوسیگی و فرسودگی کمتری دارد. دمای آب ورودی ۱۶ درجه سانتی گراد در نظر گرفته شده و دمای آب خروجی حدود ۶۰ درجه سانتی گراد است، در طراحی این آبگرمکن خورشیدی از سه گردآورنده مشابه که به طور موازی به هم متصل شده اند، استفاده شده و دبی هر یک از آن ها ۱۰۰ لیتر در روز می باشد. گردآورنده ها از نوع لوله و صفحه است. جنس لوله ها از نوع لوله مسی با قطر یک چهارم اینچ و قطر جمع کننده ها و پخش کننده ها سه چهارم اینچ می باشد.

کلیدواژه ها:

آبگرمکن خورشیدی ، انرژی های تجدیدپذیر ، انرژی پاک ، انرژی خورشیدی