بررسی جایگاه و نقش فرهنگ ایثار و شهادت (ادبیات پایداری)در آثار ادبی قیصر امین پور

حماسه شکوهمند هشت سال دفاع مقدس و حوادث تلخ و شیرین قبل از انقلاب، در قلمرو شعر شاعران دهه شصت، نمود و تجلی بارز یافته است. در سروده های این دهه، سهم قیصر امین پور، نصراله مردانی، سپیده ی کاشانی و حمید سبزواری شاخص تر از دیگران است. در این پژوهش به بررسی صور خیال در اشعار قیصر امین پور پرداخته شده است. با تحقیق و تامل در دفترها و دیوان شعری وی در می یابیم، که تخیل و تصویر آفرینی یا به عبارتی استفاده از صنایع بدیعی چون، استعاره، تشبیه، اغراق و تشخیص، برای توصیف صحنه های حساس و شورانگیز نبرد دلاوری مبارزان، چهره ی شهید و شهادت و امام (ره) از جایگاه والایی برخوردار است. علاوه براین، امین پور نیز مانند سایر شاعران این دهه، توانسته است در هر دو قالب سنتی و نو برای بیان مقاصد خود، طبع آزمایی کند و با زبان حماسی و توصیفی رمز آلود و جاندار دین خود را در ترسیم لحظه های ناب و مقدس دفاع از میهن و جانبازی مبارزان را به خوبی ادا نماید. در کنار به کارگیری تخیل، تصویرسازی و استفاده از پدیده های طبیعت، تمسک به ائمه ی اطهار (ع) بویژه، ذکر واقعه ی جانسوز عاشورا و سوگ کربلا، با لحنی رمز گونه و حماسی، در قالب های مثنوی، قصیده و غزل های عرفانی، در دیوان این شاعر قابل تامل است.

کلیدواژه ها:

امین پور ، تصویر آفرینی ، دفاع مقدس ، دهه ی شصت.