کارآفرینی ورزشی

در جهان پرفراز و نشیب امروز، اعمال تفکر نو آورانه و استفاده از آن در صنایع و سازمانها امری اجتناب ناپذیر است. در این عرصه، ورزش به عنوان ششمین صنعت در آمدزای کشورهای توسعه یافته (پیتس و استوتلار'، ۲۰۱۷)، توجه بسیاری از مدیران را به خود معطوف داشته است. مدیرانی که رشد یا افول سازمانها به بینش، بصیرت، توانایی و خلاقیت آنها بستگی دارد. بداهت این موضوع نزد صاحبنظران آشکار است که اگر مدیران صنایع و سازمانها خلاقیت، نوآوری و خطرپذیری را سرلوحه امور کاری خود قرار دهند، فرصتهای اقتصادی را بهتر درک کرده و قادرند از منابع موجود به منظور تولید و بهره وری، استفاده بیشتری نمایند. در شرایط پرتغییر کسب و کار جهانی، همواره نوآوری و تغییر نیز بر کانون ورزش اثرگذار بوده اند. همچنانکه رقابت جهانی در این حوزه افزایش می یابد، سازمانهای ورزشی نیز به منظور حصول مزایای رقابتی بیشتر، از طریق نوآوری، ماهیت خود را نمایان می سازند. از این رو، یکی از راه هایی که باعث میشود تا مدیران و بازاریابان ورزشی همچنان در عرصه رقابتی باقی بمانند این است که کار آفرین باشند. کار آفرینی مسیری را به صاحبان مشاغل ارائه می دهد که قصد دارند عملکرد کلی شان را بالا ببرند. با وجود اینکه بسیاری از پژوهشگران مدیریت ورزشی بر جنبه های مختلف کار آفرینی همچون کار آفرینی بین المللی و کارآفرینی تکنولوژیک - تمرکز دارند، ارتباط محدودی بین ادبیات کارآفرینی و مدیریت ورزشی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کارافرینی ، ورزش ، درآمدزایی ورزشی