رفتار پی های محصور شده جانبی تحت اثر بار قائم به روش مدلسازی عددی

در ساخت سازه های عمرانی استحکام شالوده اهمیت بسزایی دارد، از اینرو مهندسان با مشکلات متعددی از قبیل ظرفیت باربری، نشست، بالا بودن سطح آب زیرزمینی و ... روبرو هستند، مخصوصا اگر سازه بروی خاک ماسهای باشد. در مقابله با این مشکلات راه حلهایی نیز مطرح شده اند که یکی از این راه ها استفاده از پی های محصور شده جانبی میباشد. در این روش دیوارهایی در اطراف پی سطحی محصور شده و در عمق خاک دفن میشوند که در اصطلاح به آن پی های لبه دار میگویند، خاک محبوس شده بین لبه ها بصورت یک عنصر واحد با پی در آمده و باعث افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست متناظر میشود. بسته به نوع شکل پی، دایره ای یا مستطیلی، کاربردهای گسترده ای در سازه های دریایی یا ساحلی می تواند داشته باشد، که هم بصورت سیستم شالوده های منفرد برای سازه های وزنی و هم کششی مورد استفاده قرار میگیرد. در این پژوهش با استفاده از مدلسازی عددی المان محدود، با در نظر گرفتن پارامترهای طولهای متفاوت دیوارهای پی لبه دار L/B) های متفاوت، به ترتیب ۰، ۰/۲۵، ۰/۵، ۱/۰۰، (۱/۵، درصد تراکمهای مختلف خاک ۳۵ )، ۵۰ و (۷۵ و ضخامت دیواره ها (به ترتیب۰/۰۱۳B، ۰/۰۲۶B ، ۰/۰۴B، (۰/۰۵۳B تحت حالت بار استاتیکی مورد بررسی قرار گرفته اند، که تاثیر این پارمترها بر منحنی بار_ نشست پی برروی خاک ماسه ای ارزیابی گردید . نتایج بررسیها نشان میدهد که با افزایش طول دیواره از L/B=۰/۲۵ تا L/B=۱/۵، ظرفیت باربری خاک در تراکم های ۳۵ تا ۷۵ درصد از ۳/۶ تا ۱۷/۹ برابر افزایش مییابد، همچنین نتایج نشان می دهد با افزایش درصد تراکم خاک این نرخ نسبت به طول دیواره ی پی لبه دار افزایش مییابد، و با افزایش ضخامت دیواره ها نیز ظرفیت باربری ۱/۱۶ برابر افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

ماسه ، ظرفیت باربری ، نشست ، شالوده های محصور شده ، المان محدود