جایگاه حقوقی شوراهای شهری و الگوهای مشارکتی در مدیریت شهری

خلاصه تجربه چندین دهه رشد و گسترش شهری و برنامه ریزی و اقدامات و عملکرد مدیریت شهری حکایت از تسلط نگاه سخت افزاری و مکانیکی بر نگاه نرم افزاری و ارگانیکی و غلبه ساختار سیستم نهاد بر ساختار مردم نهاد در مجموعه اداره شهر دارد. این تسلط، غلبه ابعاد و مسایل فیزیکی و اقتصادی و در حاشیه قرار گرفتن ابعاد و مسایل فرهنگی و اجتماعی را در مدیریت شهری و شهرداری در پی داشته است. رشد و سیطره بیگانگی شهری، افول کیفیت زندگی در وجوه فرهنگی و اجتماعی، تعمیق احساس محرومیت نسبی، گسترش فشارهای روحی و روانی بر شهرنشینان، ازدیاد انواع ناهنجاری های رفتاری و اخلاقی، کاهش سرمایه اجتماعی و اعتماد بین فردی و جمعی، ضعف وفاق و همبستگی اجتماعی، گسترش آسیب های اجتماعی، افزایش ترافیک، اتلاف وقت، گسترش آلودگی ها و نابسامانی های زیست محیطی، افزایش بی رویه مصرف انرژی، رشد اغتشاش بصری و پریشان حالی سیمای شهری، از پیامدهای حاصل از رشد ابعاد سخت افزاری و کالبدی و کم بها دادن به ابعاد فرهنگی و اجتماعی توسعه در جامعه شهری بوده است.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: شورای شهر ، مدیریت شهری ، مشارکت.