پیش بینی خودکارآمدی و فشار روانی شغلی بر اساس هوش معنوی در کارمندان آموزش و پرورش ناحیه ۲ شهر شیراز

پژوهش فوق با هدف پیش بینی خودکارآمدی و فشار روانی کارکنان بر اساس هوش معنوی به انجام رسید.پژوهش حاضر از نوعتوصیفی است.جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان آموزش پروش ناحیه ۲ در شهر شیراز بود.با توجه به جامعه آماری و طبقهبندی آن ،جامعه از بین کارکنان انتخاب شدند .تعداد کارمندان در منطقه در نظر گرفته شده ۱۳۵ نفر می باشد.با توجه به این کهحجم جامعه برابر ۱۳۵ نفر بود بر اساس جدول مورگان حجم نمونه برابر ۱۰۰ نفر تعیین شد. نمونه گیری به صورت دسترس صورتگرفت. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه هوش معنوی بدیع و همکاران) ۱۳۸۹ (،خودکارآمدی، توسط انصاری ) ۱۳۸۹ ( وپرسشنامهفشار روانی تونی و همکاران) ۲۰۰۵ ( بود.برای هر یک از سوالات پرسشنامه جهت تعیین اینکه فراوانی پاسخ ها به طور معناداری از همتفاوت دارند یا نه، از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. محاسبات آماری در این تحقیق با استفاده از نرم افزارSPSS انجام شد. نتایج نشان داد که: هوش معنوی توانایی پیش بینی خودکارآمدی را دارد. از این رو، بر اساس معناداری مقدار tدر هوش معنوی به ازای هر واحد تغییر در این متغیر به میزان ۶۹۴ / ۰ در متغیر خودکارآمدی کارکنان تغییر حاصل می شود..فشارروانی توانایی پیش بینی هوش معنوی را دارد؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که فشار روانی بر روی متغیر ملاک یا هوش معنویکارکنان تاثیر می گذارد. از این رو، بر اساس معناداری مقدار t در فشار روانی به ازای هر واحد تغییر در این متغیر به میزان ۷۳۳ / ۰ -در متغیر هوش معنوی کارکنان تغییر حاصل می شود.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، فشار روانی ، خودکارآمدی