درمان بیماری پارکینسون با استفاده از سلول های بنیادی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 806

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NSCSST01_055

تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1401

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: بیماری پارکینسون یک بیماری مخرب عصبی است که به دلیل تخریب نورون های دوپامینرژیک در جسم سیاه مغز اتفاق می افتد. این بیماری با کاهش سطح دوپامین ناشی از تخریب سلول های رنگدانه دار عصبی در جسم سیاه در عقده های قاعده ای مغز همراه است. مسیرهای عصبی از جسم سیاه به جسم مخطط می روند، مکانی که پیام رسان های عصبی (نوروترانسمیترها) در کنترل حرکت های پیچیده بدن نقش کلیدی دارند. از بین رفتن ذخایر دوپامین در این ناحیه مغز منجر به افزایش نوروترانسمیترهای تحریکی نسبت به نوروترانسمیترهای مهاری و در نتیجه عدم تعادل می شود که بر حرکت های ارادی اثر می گذارد. در سال های اخیر درمان بیماری پارکینسون به وسیله سلول های بنیادی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. سلول های بنیادی سلول های تمایز نیافته با قابلیت تقسیم و تمایز به انواع مختلف سلول ها می باشند و می توانند منبع نامحدودی از نورون های دوپامینرژیک را برای پیوند به بیمار فراهم آورند و باعث بهبود رفتارهای حرکتی و علائم بیماری گردند. سلول های بنیادی را می توان با تمایزدادن به سلول های عصبی دوپامینرژیک و از طریق تزریق و پیوند آنها به بیمار، جایگزین نورون های آسیب دیده کرد. هدف از این مطالعه بررسی نقش درمانی سلول های بنیادی در درمان بیماری پارکینسون می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مطالعات مروری می باشد. در این مطالعه با مرور ۷۳ مقاله از بانک های اطلاعاتی معتبر مانند PubMed ، Google Scholar ، SID و ISC با کلیدواژه های Dopaminergic neurons، Parkinson's disease و Stem cells به بررسی منابع مختلف و سلول های بنیادی برای درمان پارکینسون و معایب و مزایای آنها پرداخته می شود.نتیجه گیری: در طی سال های اخیر بررسی های گسترده ای در زمینه درمان بیماری پارکینسون با استفاده از سلول های بنیادی در حال انجام است. باتوجه به مکانیسم های ناشناخته پارکینسون، هنوز هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. انتظارهای زیادی در زمینه درمان سلول های بنیادی برای دستیابی به این هدف در نظر گرفته شده است؛ زیرا بسیاری از مطالعه ها مبتنی بر سلول در مدل های حیوانی پارکینسون نتایج مثبت نشان داده اند. بزرگترین دستاوردی که اخیرا سلول های بنیادی داشته است درمان بیماری پارکینسون بوده است.

نویسندگان

مرضیه صاکی

دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

سیده زینب پیغمبرزاده

استادیار کلینیکال پاتولوژی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر