ارزیابی اثربخشی تربیت بدنی و ورزش در کاهش تنش های روانی و ارتقاء سطح بهداشت (مطالعه موردی: کارکنان شهرداری منطقه ۷ شهر تهران)

استرس و فشارهای عصبی یکی از معضلاتی است که انسا ن ها در جامعه امروز با آن دست به گریبان اند و باعث ناکارآمدی و بروز مشکلات بسیاری در زندگی شخصی و اجتماعی آنها می شود. ورزش به عنوان یک فعالیت بدنی یکی از عواملی است که نقش مهمی در جلوگیری از اضطراب و افسردگی در افراد دارد. سلامت روانی وضعیت مطلوب تنظیم هیجان ها، صفتها و حالت ها است. حرکت به شکل بازی تحت نظارت تربیتی شهرداری فرصت مناسبی را برای تنظیم این هیجانات فراهم می کند و نهایتا سلامت روانی کارکنان را افزایش می دهد. تحقیق حاضر به صورت کمی و در قالب پرسشنامه طیفی لیکرت به صورت نظرسنجی انجام شده است.جامعه مورد تحقیق در این پژوهش عبارتست از ۱۷ نفر از کارکنان ورزشکار شهرداری منطقه هفت شهر تهران جامعه مورد نظر در این پژوهش از نوع جامعه ای در دسترس می باشد و معمولا در پژوهش های تربیتی و روانشناختی بیشتر اوقات پژوهشگران نمونه را از جامعه ای که در دسترس آنهاست انتخاب می کنند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل فرم پرسشنامه برای کارکنان که شامل ۸ سوال تستی می باشد و با استفاده از این پرسشنامه می توان نقش ورزش را در کاهش فشارهای روانی و ارتقاء سطح بهداشت روانی کارکنان را اندازه گیری کرد. تحلیل داده ها نشان داد که،۴۷% از کارکنان ورزشکار و ۴۱% از کارکنان غیر ورزشکار به نقش ورزش در بهبود تغذیه نظر داده اند. ۴۸% از کارکنان ورزشکار و ۴۱% کارکنان غیر ورزشکار نقش ورزش را در افزایش اعتماد به نفس موثر دانسته اند. ۵۹% از کارکنان ورزشکار و ۵۳% کارکنان غیر ورزشکار نقش ورزش را در تناسب اندام موثر می دانند. نتایج تحقیق نشان داد که، یکی از معضلاتی که در حال حاضر در جامعه زیاد به چشم می خورد، بی توجهی است. این بی توجهی ناشی از جدایی فرد از جامعه و عدم احساس تعلق جامعه است. با حرکات منظم روزانه ی ورزشی می توان خیلی از این محدودیت ها را کاهش و شرایط ارتقاء بهداشت روانی را فراهم کرد. در نهایت می توان گفت: ورزش و فعالیت بدنی، ضامن سلامتی است.

کلیدواژه ها:

ورزش ، تنش های روانی ، ارتقاء سطح بهداشت ، شهرداری منطقه هفت تهران