تاثیر برنامه درسی چند بعدی بر رشد مهارت همدلی دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه درسی چند بعدی بر رشد مهارت همدلی دانش آموزان دوره دوم ابتدائی دخترانه شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش نیمه تجربی (آزمایشی) است. شرکت کنندگان در این پژوهش شامل ۶۸نفر از دختران دوره دوم ابتدایی شهر اصفهان هستند، که از این تعداد ۳۴نفر برای گروه آزمایش و ۳۴نفر برای گروه گواه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد مهارتهای زندگی موسسه تحقیقات علوم رفتاری، شناختی سینا، که در سال ۱۳۹۰تهیه شده بود استفاده شده است. پایایی این پرسشنامه از روش محاسبه ضریب آلفای کرونباخ ۰/۷۴۴محاسبه شده است. دو گروه آزمایش و گواه در دو مرحله پرسشنامه ها را تکمیل کردند.. ابتدا هر دو گروه در معرض پیش آزمون قرار گرفتند. بعد از آن مداخله آموزش مهارت های زندگی به مدت۳۰جلسه بر روی گروه آزمایش انجام گرفت و سپس از آن ها پس آزمون گرفته شد. در سطح آمار استنباطی ازتحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج در سطح P≤۰.۰۵ نشان داد که برنامه درسی چند بعدی بر رشد مهارت همدلی تاثیر معناداری داشته است، همچنین یافته ها نشان داد تفاوت معناداری بین نمرات پیش آزمون با پس آزمون در گروه آزمایش وجود دارد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، برنامه درسی چند بعدی ، مهارت همدلی