رویکرد به سنت در جدال با مدرنیسم در گفتمان تاریخی امام خمینی(ره)

امام خمینی(ره) پرتلاش ترین عالم دینی در مواجهه با مفاهیم مدرن سیاسی است. اما او چگونه این مفاهیم مدرن سیاسی را طی سال های ۱۳۴۰ تا ۱۳۶۰ در دستگاه معنایی سنت اسلامی وارد یا عرضه کرده است؟ بررسی های اولیه نشان می دهد روش امام خمینی(ره) با به کارگیری ابزار اجتهاد و دین، مبتنی بر یک سان پنداشتن مفاهیم مدرن و سنتی در صورت (شباهت در شکل) و مغایرت دانستن آن دو، در سیرت است. این مقاله می کوشد در پاسخ یابی به سئوال این نوشتار؛ تحقیق را در چارچوب نظریه گفتمان دنبال کند، زیرا، گمان می رود: نظریه گفتمان، قادر است بر اساس مولفه های بنیادی چون: دال مرکزی، استیلا یا هژمونی، قابلیت دست رسی و اعتبار، ضدیت، از جاشدگی و ... مطالب وسیع و پراکنده ای که در فرآیند بومی سازی مفاهیم مدرن سیاسی در دستگاه معنای امام وجود دارد را تحلیل نماید. هدف آن است که توانایی سنت در مقابله با مدرنیسم نشان داده شود. ارائه و عرضه روشی نو و جدید در تحلیل و توصیف مسائل سیاسی تحت عنوان سنت معطوف به سنت، مهم ترین یافته این مقاله است.

کلیدواژه ها:

امام خمینی(ره) ، سنت ، مدرنیسم ، گفتمان ، انقلاب اسلامی