مقایسه و بررسی نقش الگوریتم های PYSEBAL و SEBS در برآورد تبخیر-تعرق واقعی در دشت قزوین
محل انتشار: فصلنامه مدیریت آب و آبیاری، دوره: 12، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 234
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWIM-12-2_005
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1401
چکیده مقاله:
روش های مختلفی به منظور پایش تبخیر-تعرق وجود دارد که به طورعمده به صورت نقطهای اندازهگیری می کنند که تعمیم آن برای کل منطقه دشوار خواهد بود. سالهای اخیر روش های مبتنی بر سنجش ازدور به منظور برآورد تبخیر- تعرق واقعی در محدوده وسیع موردتوجه قرارگرفته است. در این پژوهش مقدار تبخیر-تعرق واقعی بهصورت روزانه در دشت قزوین توسط دو الگوریتم SEBS و PYSEBAL برای ۱۵ تصویر TM، ۲۲ تصویر ETM+ و ۲۴ تصویر MODIS بدون ابر و برف در طی سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ میلادی استفاده شد. نتایج حاصل با داده های یک لایسیمتر زهکشدار کشتشده با چمن در محدوده دشت قزوین مورد مقایسه قرار گرفتند. از مقایسه خروجیهای به دست آمده از دو الگوریتم این نتیجه به دست آمد که الگوریتم PYSEBAL با بهرهگیری از جدیدترین روش های برآورد تبخیر- تعرق هم چون عدم انتخاب دو پیکسل گرم و سرد توسط کاربر و استفاده حداقلی از دادههای زمینی توانسته است بسیاری از ضعف های سایر الگوریتمها را پوشش دهد. به طوری که الگوریتم PYSEBAL در هر سه سنجنده MODIS، LANDSAT-ETM+ و LANDSAT-TM به ترتیب با مقدار RMSE ، برابر با ۴۵/۰، ۴۶/۰ و ۰۲/۲ میلیمتر بر روز، و مقدار R۲ ۹۶/۰، ۹۵/۰ و ۸۲/۰ عملکرد بهتری را نسبت به الگوریتم SEBS در محدوده موردمطالعه داشته است. در ادامه با توجه به این که تعیین مقدار آبی که صرف تبخیر- تعرق می شود از اساسیترین عوامل در برنامهریزی بهمنظور رسیدن به محصول بیش تر است، ضریب Kc می تواند راهنمای مناسب و سریعی در مدیریت آبیاری محسوب شود. بررسیهای انجام شده بر روی گیاه چمن نشان از دقت بالای مدل PYSEBAL با مقدار ضریب همبستگی ۶۸/۰ در برآورد این ضریب داشته و در نهایت استفاده از روش های مبتنی بر سنجش ازدور میتواند به عنوان جایگزینی مناسب به منظور جلوگیری از صرف هزینه زیاد و بهبود مدیریت آب در منطقه باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محدثه السادات فخار
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران.
عباس کاویانی
دانشیار، گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :