شناسایی و اولویت بندی مهارت های رهبران آموزشی مدارس

پژوهش حاضر با هدف شناسایی مهمترین مهارت های رهبران آموزشی و با روش آمیخته اکتشافی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اساتید و صاحبنظران متخصص و دارای دستاورد علمی در حوزه رهبری و مدیریت آموزشی در داخل و خارج از کشور، و در بخش کمی، تعداد ۲۰۰ نفر از مدیران با سابقه مدارس متوسطه شهرستان گرمسار در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ بود. روش نمونه گیری در بخش کیفی از نوع گلوله برفی و حجم نمونه با اشباع نظری ۱۵ نفر تعیین شد. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی، پرسشنامه ساختارمند بود که روایی آن از طریق ارائه به سه نفر از اساتید صاحبنظر در موضوع تحقیق تائید و اعتبار آن نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (۸۲/۰ ) در حد مطلوب بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، در بخش کیفی از روش های کدگذاری باز، محوری و گزینشی، و در بخش کمی از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج حاصل از اجرای این پژوهش نشان داد که از بین مهارت های رهبران آموزشی، مهارت های بین فردی بترتیب دارای بیشترین اولویت و مهارت های ذهنی-رفتاری، مهارت های سازمانی و مهارت های حرفه ای-تخصصی بترتیب در رتبه های بعدی طبقه بندی شده اند.

کلیدواژه ها:

مهارت های رهبری ، مهارت های ذهنی-رفتاری ، مهارت های بین فردی ، مهارت های حرفه ای-تخصصی ، مهارت های سازمانی