آسیب شناسی تفکیک اراضی تعاونی های مسکن از دیدگاه حقوقی -شهرسازی(نمونه موردی:کلان شهرشیراز)

تفکیک اراضی از جمله مسایل مهم حقوقی وشهرسازی می باشدکه پایه و اساس رشد موزون و توسعه طراحی فیزیکی هدفمند و تثبیت ثبتی مالکیتی املاک در کلان شهرها محسوب می گردد.دردهه های اخیر، تفکیک اراضی تعاونی های مسکن مبتنی بر برنامه ریزی مشارکتی مشاغل خاص و سازمان های حمایتی و...در راستای تامین مسکن بعنوان یکی از نیازهای اساسی بشر مورد توجه قرار گرفت اما پیچیدگی و عوامل دخیل در تفکیک اراضی خریداری شده توسط این تعاونی ها به جای اینکه گره گشای این نیاز باشد بعنوان معضل و دغدغه اعضا و شهروندان بیش از بیش خود را پدیدار نمودند. هدف این پژوهش، نیل به شناخت عوامل موثر در آسیب شناسی این گونه تفکیک اراضی از رهیافت حقوقی و شهرسازی می باشد.روش پژوهش، روش توصیفی- تحلیلی است که در روش توصیفی از اسناد و مطالعات کتابخانه ای بهره گرفته شد و در روش تحلیلی،عوامل موثر اراضی تفکیکی مورد درخواست تعاونی های مسکن در دهه۱۳۹۰تا۱۴۰۰در کلانشهر شیراز با استفاده ازآزمون T با دو نمونه مستقل در نرم افزار SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و درنهایت درراستای هدف پژوهش،آسیب شناسی تفکیک اراضی تعاونی های مسکن، رابطه پیشرفت فرآیند تفکیکی سالیانه اراضی مورد درخواست تعاونی ها با مولفه نوع سند(مشاع- ششدانگ)با رویکرد حقوقی بر اساس مقداره sig که برابر۰۱/۰،رابطه معنادار و مولفه های نیازبه کمیسیون ماده ۵ شورای عالی شهرسازی و معماری یا کارگروه امورزیربنایی و شهرسازی و موقعیت اراضی (درمحدوده یا حریم شهر) بادرصد پیشرفت فرآیند اراضی تفکیکی نسبت به طول زمان(سالیانه)از دیدگاه شهرسازی به ترتیب بامقداره sigبرابر۰۴/۰و ۰۳/۰، رابطه معنادار استنتاج گردید.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، تفکیک اراضی ، تعاونی مسکن ، کلانشهر ، حقوقی ، شهرسازی.