بررسی هویت و عناصر هویت ساز در معماری سنتی (نمونه موردی خوانه خواجه باروخ کرمانشاه )

هویت را می توان تجلی فرهنگ در محیط دانست زیرا مکانها از انسان معنا می گیرند و انسان نیز مجموعه ای از باورها و اندیشه هااست که فرهنگ او را شکل می دهد و نمود و تجلی از فرهنگ انسان را در مکان و محیط می توان مشاهده نمود که همان هویتاوست. امروز محیط اجتماعی شهر کمتر قابل درک است. شهر امروز دیگر الهام بخش هنرمندان نیست. شهر مدرن امکانات کافی برایزندگی را فراهم نمی آورد. خیابان ها و میدان ها دیگر جایی برای اجتماع مردم نیستند بلکه صرفا وسیله ای برای ارتباط اند. امروزکاشانه، شهر و کشور آنچه را نزد انسان ارزش های برترند به او نمی بخشد یعنی همان تعلقات اجتماعی و محصولات فرهنگی. شایدفضا دیگر خنثی است و ارتباط خود را با خوشحالی و غم گسسته است و فضا هم برای ما زنده نیست زیرا به نظامی از مکانهای بامعنا بدل نگردیده است ودرنتیجه این امرشرایط مطلوبی را برای بررسیهای بیشتر درباره هویت ایجاد میکند. دستیابی به یک معماری باهویت به عنوان یک آرزوی مشترک بسیاری از معماران را به بحث و مطالعه کشانده است . ورود به دنیای مدرن در عصر جدید سببشده است که این جریان بر عرصه های مختلف زندگی بشری به شیوههای گوناگون اثر بگذارد. در ۵۰ سال گذشته، بین معمارانکشمکش زیادی به منظور ایجاد رابطه میان معماری سنتی و معماری مدرن ایجاد شده که گاه به معماری مدرن و گاهی نیز به تلفیقاین دو گرایش دارند. لذا مسئله اصلی این پژوهش را می توان شناخت و بررسی هویت در دهه های گذشته و همچنین در بنایخواجه باروخ که با استفاده از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و با مطالعات کتابخانه ای به بررسی و واکاوی مفهوم هویت و تدوینمولفه های آن می پردازد.

کلیدواژه ها:

هویت ، معماری ، کرمانشاه ، خانه خواجه باروخ ، معماری سنتی