اولویت بندی عوامل و استراتژیهای موثر بر بازآفرینی پایدار بافت فرسوده و ناکارآمد شهری به روش Topsis (مطالعه موردی: محله انصار و اروند مشهد)

بافتهای فرسوده شهری، محلات فرسودهای در فضای شهری هستند که مسائل و پیچیدگیهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و شیوه خود را دارد. این محلات و بافتها از یک سو دارای ریشه های سکونتی ارزشمند با غنای فرهنگی، اجتماعی و معماری است و از طرف دیگر به جهت فرسودگی شدید، نبود دسترسی مناسب به خدمات شهری و بهداشتی، وجود مشکلات اجتماعی و امنیتی و آسیب پذیری در برابر زلزله، سیل و آتش سوزی و نیز عدم تطابق با زندگی امروز شهری و شهرسازی مدرن دارای مشکلات رو بنایی و زیر ساختی هستند. در این میان رویکرد بازآفرینی پایدارشهری به عنوان رهیافتی بهینه دارای بینش و عملی جامع و یکپارچه که تمایل به بهبود ابعادگوناگون پایداری از جمله پایداری اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی دارد. هدف پژوهش حاضر شناخت و تبیین مهمترین عوامل و استراتژی های موثر بر بازآفرینی پایدار بافت فرسوده و ناکارآمد محلات انصار و اروند است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی با هدف کاربردی میباشد. جهت ارزیابی تاثیر و اهمیت شاخصهای مستخرج از مبانی نظری در تحقق رویکرد بازآفرینی از مدل ساختاری - تفسیری و جهت اولویت بندی شاخصها از تکنیک تاپسیس بهره گرفته شده است. براساس مدلسازی پژوهش قدرت نقوذ و میزان وابستگی ۲۰ استراتژی شناسایی شده جهت بازآفرینی بافت فرسوده محلات انصار و اروند میباشدو مطابق با نتایج حاصل ازاولویت بندی استراتژی های موثر در پژوهش، استراتژی پیشبینی برنامه های تجمیع و تفکیک مجدد پلاکهای ثبتی حسب مورد به منظور رفع مشکل ریزدانگی و ایجاد انگیزه تجدید ساخت در مقیاس بلوک شهری با حفظ هویت و منافع اجتماع محلی در محدوده ها و محله های هدف (s۷)با میزان قدرت نفوذ ۱۶ بیشترین تاثیر و استفاده از ظرفیت نهادهای مالی قانونی (s۲۰)کمترین میزان قدرت نفوذ را دارد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی پایدارشهری ، بافت فرسوده ، روش Topsis ، محلات اروند وانصار