راهکارهای مناسب برای تاب آوری بعد از زلزله

اهمیت شهرها به عنوان شکل غالب سکونت گاه های انسانی روشن است، از طرف دیگر میزان آسیب پذیریشهرها با وجود بالیای طبیعی اتفاق افتاده در سال های اخیر کشور رو به افزایش است. اکنون ما در زمانی قرار داریم که بازسازی های عمده بعد از چندین زلزله بزرگ را در پیش روی می بینیم. لذا انجام این بازسازی ها بهگونه ای که شهرها در برابر زلزله احتمالی در آینده تاب آور باشند نیازمند یک جمع بندی از مهم ترین شاخصهای مورد توجه می باشد. علی رغم گذشت بیش از سه دهه از انجام تحقیقات اولیه در مورد تاب آوری شهرها،هنوز این مفهوم فاقد یک درک فراگیر و عملیاتی درحوزه های مختلف علمی و از جمله مدیریت سوانح است. بسیاری از تناقضات موجود بر سر معنای تابآوری شهری از تمایلات شناختی، روشهای متدولوژیک و تفاوت های مفهومی بنیادی موجود و همچنین دیدگاه هایی که بر تحقیق در سیستمهای اکولوژیکی، اجتماع ی یا ترکیبی از هر دو تمرکز می کنند، ناشی می شود. زمانی یک شهر به طور کامل تاب آور محسوب خواهد شد که تمامی شاخص ها، مولفه ها و ابعاد تاب آوری در آن شهر در وضعیت بهتر و در حالت رشد و ارتقا قرار گیرند و چه بسا که ارتقای ناموزون ابعاد مختلف در مسیر تاب آوری شهری خیلی به تاب آور شدن کلیت یک شهر و مردمان آن منجر نخواهد شد. در ادامه به بررسی راهکارهای مناسب برای تاب آوری بعد از زلزله پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

زلزله ، تاب آوری ، شاخص های تاب آوری ، راهکارهای تاب آوری