اثربخشی روان درمانی مثبت گرا مبتنی بر خیرباوری بر شادکامی و بهزیستی زنان نابارور

مقدمه: ناباروری یکی از مشکلات شایع بشری است که آسیب های روانشناختی متعددی در پی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان درمانی مثبت گرا مبتنی بر خیرباوری بر شادکامی و بهزیستی زنان نابارور انجام شده است.روش کار: طرح پژوهشی شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری مورد نظر زنان نابارور مراجعه کننده به کلینیک های ناباروری سطح شهر مشهد در سال ۹۹-۱۳۹۸ بودند. ۲۶ نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش(N=۱۳) و کنترل(N=۱۳) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه بهزیستی است. پرسشنامه ها قبل و بعد از مداخله و پس از یک ماه پیگیری تکمیل شد. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: یافته ها نشان داد که شادکامی(۰۱/۰>p) و بهزیستی(۰۱/۰>p) گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری دارد، و این نتایج تا یک ماه پس از مداخله نیز تداوم یافته است(۰۱/۰>p).نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان گفت روا ن درمانی مثبت گرا مبتنی بر خیرباوری بر شادکامی و بهزیستی زنان نابارور اثر مثبت و معنادار دارد و می توان از آن در راستای افزایش شادکامی و بهزیستی زنان نابارور در مراکز تشخیص و درمان ناباروری بهره برد.

کلیدواژه ها:

روان درمانی مثبت گرا مبتنی بر خیرباوری ، شادکامی ، بهزیستی ، ناباروری