مقایسه نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج، باورهای غیرمنطقی و خود بازداری در دانشجویان دختر و پسر

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج و باورهای غیرمنطقی با خود بازداری در دانشجویان دختر و پسر انجام گرفت. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع علی _ مقایسه ای بود. جامعه ی آماری تمامی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی در سال ۱۳۹۴-۱۳۹۳ تشکیل می دادند که از بین آنها ۳۶۵ نفر (۱۷۰ پسر و ۱۹۵ دختر) به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های باورهای غیر منطقی (جونز، ۱۹۸۰)، پرسشنامه نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج (کردلو، ۱۳۸۰) و پرسشنامه خودبازداری (وینبرگر و شوارتز، ۱۹۹۰) پاسخ دادند. یافته ها: تجزیه و تحلیل دادهها از طریق آزمون t مستقل نشان داد که بین نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج، باورهای غیر منطقی و خودبازداری در دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود دارد (۵۸/۲>t و ۰۱/۰>p). نتیجه گیری: نتایج یافته ها بیانگر این بود که جنسیت عاملی تاثیرگذار بر نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج، باورهای غیرمنطقی و خودبازداری می باشد به طوری که پسران نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج بیشتر، باورهای غیرمنطقی و خودبازداری کمتری داشتند.

کلیدواژه ها:

Irrational beliefs ، self-restraint ، attitudes and tendencies towards premarital relationships ، باورهای غیرمنطقی ، خودبازداری ، نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج