تحریک بیوسنتز آپوکاروتنوئید آستاگزانتین در سلول های ریزجلبک اسپیرولینا

از جمله متابولیتهای ثانویه از گروه ترپنوئیدها که از پیش ماده ایزوپنتیل دی فسفات سنتز می شوند، کتوکارتنوئید آستاگزانتین می باشد که در طیف وسیعی از گیاهان عالی و تک سلولی از جمله ریزجلبک هایی هم چون اسپیرولینا یافت می شود. اثر فسفات دی هیدروژن دی پتاسیم در تحریک تولید ماده آستاگزانتین در سلول های ریز جلبک اسپیرولینا در چهار تیمار مختلف (۰، ۱۵۰، ۲۵۰ و ۳۵۰ میلی گرم در لیتر) و در سه تکرار مختلف در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله از طیف سنجی با دستگاه اسپکتروفتومتری پس از استخراج عصاره سلولی حاوی ماده آستاگزانتین با حلال های DMSO، با نرم افزار آماری Genstat ver. ۱۲ و گروه بندی با آزمون دانکن در سطح احتمال ۰/۰۵ درصد مورد تجزیه آماری قرار گرفتند. میزان جذب در واحد سطح و در حجم ثابت از عصاره به ترتیب ۱/۸۸، ۰/۷۲۲، ۰/۵۵۶ و ۰/۵۳۷ برای تیمارهای شاهد تا ۳۵۰میلی گرم در لیتر بود. تغییرات معنی داری در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده نشده و با افزایش غلظت تیمار اعمال شده در محیط کشت، از تجمع ماده آستاگزانتین در محتویات سلولی ریز جلبک اسپیرولینا کاسته شد. احتمالا اعمال میزان نامناسب غلظت تیمارها منجر به رسوب دهی املاح محیط کشت گردیده که بطور غیر مستقیم با کاهش رشد ریز جلبک باعث تاثیر منفی بر تجمع ماده آستاگزانتین گردیده است.

کلیدواژه ها:

اسپیرولینا ، آستاگزانتین ، اسپکتروفتومتری ، کتوکاروتنوئید