افزایش زمان نگهداری گل زعفران با استفاده از سیستم های نوین انبارداری (سیستم کنترل اتمسفر)
محل انتشار: کنگره گیاهان دارویی؛ مکانیزاسیون و فرآوری
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 282
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MPMPA01_131
تاریخ نمایه سازی: 30 تیر 1401
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثر انبارهای کنترل اتمسفر بر زمان ماندگاری گل زعفران،گل های زعفران در دو ضخامت انباشتگی (۱۰ و ۱۵ سانتی متر) تحت سه ترکیب گازی۳۰ درصد دی اکسیدکربن ،۵ درصد اکسیژن (۱A) و۵۰ درصد دی اکسیدکربن، ۵ درصد اکسیژن (۲A) و۷۰ درصد دی اکسیدکربن، ۵ درصد اکسیژن(۳A)در دو دمای ۰ و ۱۵ درجه سانتیگراد به مدت ۱۵ روز نگهداری شدند. هر سه روز یکبار میزان راندمان استحصال زعفران و خواص فیزیکی(درصد افت وزنی و درصد پژمردگی گل ها، طول و قطر کلاله) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد نگهداری گل زعفران در انبارهای کنترل اتمسفر به مدت ۱۵روز خواص کیفی و فیزیکی گل ها را حفظ نمود. در حالی که خواص کیفی و فیزیکی نمونه های شاهد پس از ۹روز به شدت کاهش پیدا کرد.گل های نگهداری شده در ضخامت انباشتگی ۱۰ سانتی متر با ترکیب گاز ۲A، در دمای ۰ درجه سانتی گراد نتایج بهتری را از لحاظ راندمان استحصال زعفران، خواص فیزیکی نسبت به سایر تیمارها نشان دادند. به منظور دستیابی به ترکیب مناسب گازهای برای افزایش ماندگاری محصولات کشاورزی در شرایط آزمایشگاهی، محفظه ای مجهز به سیستم برودتی با شرایط اتمسفر کنترل شده طراحی و ساخته شد که امکان تزریق گازها را به صورت خودکار و با استفاده از سیستم فرمان پی ال سی را دارد. در پایان، سیستم خودکار تزریق و کنترل گازها با اعمال سه ترکیب گاز و سه دمای سردخانه مورد ارزیابی فنی قرار گرفت. نتایج نشان داد، که سیستم تزریق گاز با خطای میانگین ۱۷/۵۵ درصد، قابلیت تنظیم ترکیب گازهای درون محفظه سردخانه را دارا می باشد. میانگین خطای سیستم برودتی نسبت به مقدار دمای تنظیمی ۱۹/۸۷ درصد بدست آمد. ارزیابی عملکرد دستگاه در نگهداری گل های زعفران در یک دوره ۱۵ روزه نشان داد که گل های زعفران دچار افت وزنی ۴/۵۹۸ درصد و افزایش درصد پژمردگی به میزان ۴۳/۶۹۶ شدند. مقادیر کروسین (رنگ کلاله)، سافرانال (عطر) و پیکروکروسین (طعم یا تلخی) کلاله های زعفران های نگهداری شده نیز به ترتیب به مقدار ۱۷/۷ ، ۳۷ و ۶۱ درصد کاهش یافتند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سودابه عین افشار
استادیار بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی،سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
محمد حسین سعیدی راد
دانشیار بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی،سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران