تاثیر بیوچار برنج و ناترک بر غلظت عناصر غذایی پرمصرف و کم مصرف موجود در ریشه و اندام هوایی آویشن شیرازی رشد یافته در یک خاک آهکی

به منظور بررسی تاثیر کاربرد بیوچارهای تولید شده از بقایای گیاهی برنج و ناترک بر میزان جذب عناصر غذایی پرمصرف و کم مصرف در آویشن شیرازی رشد یافته در یک خاک آهکی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب در سال ۱۴۰۰ اجرا شد. بیوچارهای برنج و ناترک به ترتیب با آسیاب کردن از کاه و کلش و ساقه و برگ آن ها و بعد از خشک شدن آن ها، با استفاده از کوره در شرایط بدون اکسیژن به مدت ۴ ساعت در دمای ۴۰۰ درجه سانتی گراد تهیه شدند. تیمارها شامل شاهد (خاک)، ترکیب خاک و بیوچار برنج ۲ درصد و ترکیب خاک و بیوچار ناترک ۲ درصد بود. نتایج نشان داد که که اثر تیمارهای مختلف بر غلظت عناصر غذایی کم مصرف آهن، منگنز و مس به جز روی موجود در ریشه و همچنین غلظت عناصر غذایی پرمصرف سدیم، پتاسیم، کلسیم و فسفر موجود در اندام هوایی بسیار معنی دار بود. در تیمار بیوچار برنج، غلظت مس در ریشه به میزان ۳۹/۴۴ درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. کاربرد بیوچارهای ناترک و برنج منجر به افزایش غلظت آهن و منگنز در ریشه و فسفر و پتاسیم در اندام هوایی نسبت به عدم کاربرد بیوچار گردید. بیشترین غلظت های عناصر غذایی کم مصرف و پرمصرف در تیمار بیوچار ناترک مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از بیوچارهای ناترک و برنج به عنوان اصلاح کننده های آلی خاک باعث افزایش فراهمی عناصر غذایی و در نهایت بهبود رشد گیاه آویشن در خاک های آهکی می شود.

کلیدواژه ها:

آویشن شیرازی ، بیوچار برنج ، بیوچار ناترک ، عناصر غذایی پر مصرف ، عناصر غذایی کم مصرف