مقایسه اجزای اسانس واریته نرگس شهلا استخراج شده به روش انفلوراژ

گل نرگس یکی از جمله مهم ترین گیاهان زینتی و دارویی با ارزش بوده که اسانس آن کاربرد وسیعی در صنایع آرایشی و بهداشتی و تولید عطر دارد. این آزمایش به منظور بهینه سازی تعداد دفعات و مدت زمان گذاشتن گل روی چربی جامد به روش انفلوراژ و هم چنین بررسی میزان بازدهی درصد و اجزای اسانس گل نرگس واریته شهلا، انجام شد. اسانس گل نرگس به روش انفلوراژ با استفاده از قالب های چوبی با داشتن صفحات شیشه ای بنام چیس و در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۳ تکرار استخراج گردید و سپس اجزای اسانس توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنجی جرمی شناسایی گردید. نتایج نشان داد که بیشترین بازده اسانس (۰/۱۷ درصد) مربوط به چهار مرتبه و کمترین آن (۰/۱۰ درصد) مربوط به یک مرتبه گذاشتن گل بدست آمد. تقریبا دوازده ترکیب مختلف توسط دستگاه شناسایی و از مجموع درصد کل اسانس ۹۲/۲۸ درصد از یک مرتبه، ۹۴/۹۱ درصد از دو مرتبه، ۹۴/۴۸ درصد از سه مرتبه، ۹۳/۷۹ درصد از چهار مرتبه و ۹۱/۱۸ درصد از پنج مرتبه گذاشتن گل حاصل شد. ترکیبات بنزیل استات، لینالول، بنزیل الکل، ۲- فنیل اتیل استات و ایندول از مهمترین ترکیبات اسانس مراتب مختلف تعویض گل بوده و بهترین تیمار از لحاظ بازده اسانس، چهار مرتبه گذاشتن گل روی چربی است. اسانس گل نرگس حاوی ترکیبات متفاوتی بوده که نیازمند پژوهش های بیشتری می باشد.

کلیدواژه ها:

اسانس ، انفلوراژ ، بنزیل استات ، چیس ، گل نرگس