مزایا و معایب مکانیسم های مختلف قابل استفاده در کارنده های دستی جهت کشت گیاهان دارویی در مراتع و زراعت های کوچک

رشد روزافزون صنعت گیاهان دارویی در ایران و جهان، توجه به تولید پایدار این محصولات را افزایش داده است. از جمله نقاط ضعف این صنعت در کشور، پایین بودن سطح مکانیزاسیون گیاهان دارویی است. علی رغم پتانسیل بالای ایران در تولید گیاهان دارویی، متاسفانه سطوح پیوسته زیادی برای کشت وجود نداشته و عمدتا این گیاهان در مقیاس های کوچک کشت می شوند. استفاده از ماشین هایی با ظرفیت بالا، برای کشت در زمین هایی با مقیاس کوچک با صرفه اقتصادی همراه نیست. به علاوه، امکان استفاده از ماشین های پشت تراکتوری در برخی زمین های صعب العبور و با شیب بالا مانند مراتع کوهستانی جهت کشت دیم نیز وجود ندارد. در این موارد وجود یک ماشین کارنده دستی می تواند بسیار مفید واقع شود. لازم است که این ماشین قابل حمل بوده، ساده، کاربرپسند و کم هزینه باشد و بتواند سرعت کشت را افزایش داده و از زحمت آن بکاهد. چنین ماشینی می تواند جهت کشت گیاهان دارویی در مراتع، مزارع کوچک و کشت در مقیاس های تحقیقاتی بکار رود. در این مطالعه به بررسی مکانیسم های مختلف موجود برای کارنده های دستی ساده پرداخته شده که امکان کاشت نشاء، کشت بذر یا پخش بذر گیاهان دارویی را داشته باشند. مزایا و معایب روش های مختلف مورد بررسی قرار گرفته و در مواردی پیشنهادهایی در ارتباط با این ماشین ها ارائه گردیده است. این مطالعه می تواند نقطه آغازی در راستای رسیدن به یک طراحی موفق برای یک کارنده دستی باشد

کلیدواژه ها:

کارنده دستی ، کاشت گیاهان دارویی ، مکانیزاسیون ، مرتع کاری