پساکرونا و ضرورت تحول در روشهای تدریس دوره ابتدایی: گسترش کاربستیادگیری معکوس

مطابق با برنامه راهبردی دوره ابتدایی، آموزش باکیفیت در سالهای نخستین زندگی، امری الزامی و حیاتی است و سوق دادن دانش آموزان به سوی علم، نهادینه کردن تفکر و پر سش گری، پرورش افرادی خلاق، مولد و انتخابگر، از اهداف ا صلی دوره ابتدایی قلمداد میشود (صفایی، زارعی و سماوی، .(۱۴۰۰ هرچند تحقق اهداف نامبرده در دوره ابتدایی، بیانگر دستیابی دانش آموزان به سطوح بالای یادگیری است؛ اما نتایج مطالعات بینالمللی حاکی از ضعف توانایی دانش آموزان ایرانی در مقایسه با دانش آموزان سایر کشورها در این زمینه است. ملکی آوارسین و مصطفی پور (۱۳۹۴) بیان میکنند که یکی از دلایل چنین وضعیتی، مربوط به شیوه های تدریس نامطلوب معلمان در دوره ابتدایی است که بر حافظه محوری در دانش آموزان تاکید دارد. در این میان توجه به یادگیری معکوس، به عنوان یکی از بهترین روشهای جدید و فراگیر محور تدریس، این پرسش را مطرح میکند که آیا این روش میتواند در دوره پساکرونا (با توجه به ویژگیهای دانش آموزان دوره ابتدایی و آمادگی نسبی دانش آموزان و معلمان ابتدایی در دوره کرونا در زمینه کاربرد فناوری در آموزش) مورداستفاده گسترده قرار گیرد؟