بررسی مراقبت های پرستاری فراموش شده در بخش های مراقبت های ویژه دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال ۱۴۰۰

مقدمه و هدف: هدف از مراقبت در بخش مراقبت های ویژه نظارت و پشتیبانی از عملکردهای حیاتی بیماران در شرایط تهدید کننده حیات و به منظور انجام اقدامات تشخیصی و درمانی کافی برای بهبود پیامدهای این بیماران است. با توجه به تاثیر قابل توجه مراقبت پرستاری فراموش شده بر ایجاد وقایع نامطلوب برای بیماران، این مساله باید به صورت سیستماتیک و در زمینه های مختلف فرهنگی مورد مطالعه قرار گیرد بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی مراقبت های پرستاری فراموش شده در بخش های مراقبت های ویژه دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال ۱۴۰۰ انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی می باشد. نمونه مورد مطالعه ۲۵۵ نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود. از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و مراقبت های پرستاری فراموش شده جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده، با نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و استفاده از روشهای آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه انجام گردید. نتایج: میزان مراقبت پرستاری فراموش شده در مردان و در بخش آی سی یو مسمومیت بیش تر بود. میانگین مراقبت پرستاری فراموش شده ۲۸.۶۱ ± ۷۹.۱۴ بود (حداقل ۵۷ و حداکثر ۲۰۳) که از حد وسط پرسشنامه یعنی نمره ۸۵ کمتر بود. بیشترین نمره مربوط به گزینه « برقراری ارتباط با بیمار حتی با بیمارانی که هوشیار نیستند » و کمترین نمره مربوط به گزینه « انجام مانیتورینگ و کنترل بیمار از نظر آریتمی های قلبی و گاواژ مقداری آب برای تمیز شدن NGT بعد از هر نوبت گاواژ مواد غذایی » بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش میزان مراقبت فراموش شده در میان پرستاران بخش های ویژه پایین بود و می توان این مساله را به وسیله به کارگیری روش های صحیح مدیریتی و اجرای برنامه های آموزشی بیش تر خصوصا در زمینه اهمیت ایجاد ارتباط با بیماران بیش تر کاهش داد.

کلیدواژه ها:

مراقبت ، پرستار ، کرمان