مقایسه نشخوار ذهنی و تکانشگری بین پرسنل پرستاری بخش های روانپزشکی و غیر ‎روانپزشکی در بیمارستانهای دولتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری ۱۳۹۸

مقدمه و هدف: پرستاری در راس حرفه هایی با شیوع بالای مشکلات شغلی، جسمی و روانی به شمار می آید. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه نشخوار ذهنی و تکانشگری بین پرسنل پرستاری بخش های روانپزشکی و غیرروانپزشکی‎ در بیمارستان های دولتی زارع و امام شهر ساری در سال ۱۳۹۸ انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی ۲۷۹ نفر از پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی و غیر روانپزشکیکه ‎ به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه دموگرافیک، فرم کوتاه شده نشخوار ذهنی وتکانشگری بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و آزمون آماری مجذور کای دو، آزمون t و ضرایب همبستگی اسپیرمن با سطح معنی داری ۰۵/۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: میانگین نمره بعد شناختی تکانشگری در پرستاران بخش روانپزشکی ۱۵/۲±۹۸/۱۳ و غیر روانپزشکی ۵۰/۲±۷۵/۱۴ بود که این اختلاف معنی دار بود (۰۱/۰ >p)میانگین نمره بعد حرکتی تکانشگری پرستاران بخش روانپزشکی ۶۷/۲±۶۱/۱۱ و غیر روانپزشکی ۱۴/۳±۸۴/۱۲ بود که این اختلاف معنی دار بود. (۰۱/۰ >p) میانگین نمره بعد عدم برنامه ریزی تکانشگری در پرستاران بخش روانپزشکی ۸۸/۱±۵۰/۱۵ و غیر روانپزشکی ۴۹/۲±۲۱/۱۶بود که این اختلاف معنی دار بود. (۰۱/۰ >p)میانگین نمره نشخوار ذهنی پرستاران بخش روانپزشکی (۴۷/۴±۸۱/۲۴) و غیر روانپزشکی (۶۸/۴±۸۵/۲۵) که این اختلاف معنی دار بود. (۰۱/۰ >p)بحث و نتیجه گیری: طبق نتایج، براساس وجود نشخوار ذهنی و تکانشگری بین پرسنل پرستاری بخش های مختلف بیمارستان می توان مداخلاتی را برای کنترل نشخوار ذهنی و تکانشگری و ارائه خدمات ایمن و باکیفیت به بیماران انجام داد.

کلیدواژه ها:

نشخوار ذهنی ، تکانشگری ، پرستار ، روانپزشکی.