هوشمندی و الزامات طراحی شهری

اشتیاق به پیشرفت و بهبود و پایداری زندگی فردی واجتماعی و کاستن از نگرانی ها وپیش بینی پذیر کردن امور در یک محیط زیست سالم، رانه ی قدرتمندی است که همراه با تحولات پدیدار شده و گسترش یافته در حوزه ی دانش و فن آوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی، مناسبات نوینی را در آینده رقم خواهد زد. هوشمندی از تحولات نوینی است که حاصل رشد وتحول در فناوری های ارتباطی و گسترش آن در فضای حیات اجتماعی و از جمله مهمترین حوزه آن یعنی حیات شهری است.یک شهر، زمانی می تواند به مثابه شهری هوشمند در نظر گرفته شود که از سه ویژگی برخوردار باشد؛ ا- قابلیت گردآوری، ترکیب و همگرا کردن داده های جهان واقعی از طریق حسگرها، مترها(تاکسی متر، کرنومتر، بارومتر...)،لوازم الکتریکی، ابزارهای شخصی و دیگر حسگرها، و ۲- همگرا ساختن این داده ها در درون یک طرحواره کامپیوتری بنحوی که تبادل چنین اطلاعاتی را در دیگر بخش های خدمات شهری امکان پذیر سازد،و همچنین ۳- داشتن خدمات تحلیل های پیچیده، بهینه سازی ها، مدل سازی ها و نموداری ساختن ها برای اتخاذ تصمیمات بهتر را داشته باشد. ویژگی اول ابزاری شدنInstrumented، دوم ارتباطی شدنInterconected و سوم آگاه(هشیار) شدنIntelligent است.در چنین شهری سرمایه گذاری ها در سرمایه های انسانی و اجتماعی و زیر ساخت های سنتی (حمل ونقل) و مدرن(آی سی تی) ارتباطات، تقویت کننده توسعه پایدار اقتصادی و کیفیت بالای زندگی همراه با مدیریت خردمندانه منابع طبیعی از طریق اقدام مشارکتی و جمعی میشود از الزامات چنین تحول خطیری، رفع نیازهای شهروندان، اقتصاد پایدار، ایجاد مشاغل و رقابت اقتصادی، برنامه ریزی هوشمند و حمایت از شهروندان، تعبیه زیر ساخت های متناسب و منابع و خدمات لازم با قیمت های مناسب، بهره گیری از فن آوری های هوشمند در رفع نیازها، تامین امنیت در برابر عوامل انسانیو طبیعی. با این وجود توجه به عناصر هویتی و الگوهایی متناسب از نظم شهری که منطبق با اهداف دراز مدت در حال و آینده باشد نیز ضروری است. در این مقاله الزمات هوشمندی در طراحی شهری مورد بررسی قرارمی گیرد.

کلیدواژه ها:

هوشمندی ، شهر هوشمند ، طراحی شهری ، هویت