بازاندیشی طرح جامع منظر شهر سمنان براساس مفاهیم شهر در باغ

بنابر تجربه بیش از نیم قرن برنامه ریزی شهری و طرح های جامع و تفصیلی در ایران، به نظر میرسد شاخصه های هویتی شهرها نیاز به بازنگری دارد. به عنوان مصداق، سمنان که باغات کشاورزی آن میان بافت مسکونی و خارج از محدوده شهری قرارگرفته اند، نیاز به تفکری ژرف تر نسبت به تاثیر باغات در منظر، اجتماع و اقتصاد شهر دارد. در بررسی شاخصه های سمنان، به مفهوم «شهر در باغ» خواهیم پرداخت. مفهومی متفاوت از باغ شهر! برخلاف نظریه اتوپیایی باغ شهر (که در حد فرضیه باقی ماند و کامل محقق نشد)، «شهر در باغ» فرضیه ای مساله محور و هدفدار است که نه بر اساس مدینه فاضله، بل برای حل معضلات مشخص جامعه پیشرفته سرمایه داری در حوزه «بیگانگی اجتماعی» تعریف میشود. با مصداق سمنان، هدف نوشته، این گزاره است که سنت و میراث کشاورزی، میتواند جان مایه تعریف جدید شهر تحت عنوان «شهری در باغ» شود. بر این اساس طرح جامع منظر شهری تنها راه رسیدن به پیچیدگی این تعریف در تبیین و بومی سازی فرضیه ای است که در برخی کشورهای جهان، از جمله سنگاپور، در حال تحقق است. این مطالعه بر آن است که استعدادو امکان تبدیل سمنان به «شهری در باغ» را بیازماید. در صورت تحقق این فرضیه در سمنان، میتوان مدعی افزایش دانش روز در اقتصاد سیاسی شد. با «شهری شدن» فعالیت کشاورزی، میتوان ادعا کرد مقوله تازهای در دانش اقتصاد سیاسی مطرح شده است. روش تحقیق توصیفی، تجربی، کتابخانه ای با تکیه بر اسناد تاریخی است که با مشاهدات میدانی ارزیابی میشود.

کلیدواژه ها:

شهر در باغ ، سمنان ، شهرسازی ، کشاورزی