اثربخشی طرحواره درمانی بر محرومیت هیجانی نوجوانان تحت پوشش بهزیستی ساری

هدف اصلی این پژوهش اثربخشی طرحواره درمانی بر محرومیت هیجانی نوجوانان تحت پوشش بهزیستی شهرستان ساری بود. تحقیق حاضر از لحاظ نوع، کاربردی و روش آن نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه ی آماری شامل نوجوانان زیر ۲۴ سال و تحت پوشش بهزیستی شهرستان ساری به تعداد ۱۰ نفر است. با توجه به روش نمونه گیری تمام شمار، همه ی ۱۰ نفر در نظر گرفته می شود. در پژوهش حاضر گردآوری اطالعات به کمک پرسشنامه ی محرومیت هیجانی با ۱۰ سوال می باشد. تجزیه و تحلیل داد ها در دو قالب توصیفی و استنباطی با نرم افزار SPSS نسخه ی ۲۵ انجام شد. نتایج نشان داد آموزش های مبتنی بر طرحواره درمانی باعث تغییر در سطح میزان محرومیت هیجانی نوجوانان شده است. با توجه به نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس، این مطالعه نشان داد آموزش طرحواره درمانی می تواند باعث کاهش میزان محرومیت هیجانی آنان شود.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، محرومیت هیجانی ، بهزیستی.