خودکارآمدی و کارآمدی گروهی معلمان زبان انگلیسی ایرانی به عنوان عوامل پیشبینیکننده رضایت شغلی آنان: رویکرد مدل معادلات ساختاری

به منظور کمک به درک بیشتر نقش متغیرهای وابسته به معلم ، که در حوزهی آموزش زبان بسیار مورد توجه بودهاند، تحقیق حاضر به بررسی نقش خودکارآمدی۱ و کارآمدی گروهی معلمان۲ به عنوان عوامل پیشبینی کننده رضایت شغلی۳ در میان معلمان زبان انگلیسی ایرانی میپردازد. بدین منظور، با استفاده از نمونهگیری دردسترس، با بکارگیری نمونهگیری دردسترس، یک نمونه ۱۷۹ نفری از معلمان زبان انگلیسی در ایران سه پرسشنامه مربوط به سه متغیر خودکارآمدی معلم، کارآمدی گروهی معلمان، و رضایت شغلی را کامل نمودند. نتایج بررسیهای مدل معادلات ساختاری۴ نشاندهندهی این بود که کارآمدی گروهی معلمان بیانگر ۱۶.۸ درصد از واریانس موجود در رضایت شغلی و خودکارآمدی معلم تبیین کنندهی ۲۴ درصد از واریانس رضایت شغلی معلمان بود. اگرچه هر یک از این دو متغیر تاثیر منحصر به فرد معنیداری۵ بر روی رضایت شغلی داشتند، تاثیر خودکارآمدی از کارآمدی گروهی معلمان به عنوان عامل پیشبینیکننده در میزان رضایت شغلی بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

کارآمدی گروهی معلمان ، خودکارآمدی ، رضایت شغلی ، مدل معادلات ساختاری ، معلمان زبان ایرانی