اثربخشی گشتالت درمانی گروهی بر احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان پسر پایه دهم شهر تهران

احساس تعلق به مدرسه ویژگی روان شناختی مهمی است که بر سایر مولفه های مربوط به تحصیل موثر است. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی گشتالت درمانی گروهی بر احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان پایه دهم منطقه ۴ شهر تهران بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر پایه دهم منطقه ۴ شهر تهران در سال ۹۸-۱۳۹۷ بودند.۱۷ نفر با توجه به آزمون غربالگری و ملاک های ورود به پژوهش به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۹نفر) و کنترل(۸نفر)جایگذاری شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای، تحت مداخله گشتالت درمانی گروهی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. سپس پس آزمون و همچنین بعد از ۳ ماه از هر دو گروه آزمون پیگیری دریافت شد و نتایج با یگدیگر مقایسه گردید. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد به طور کلی احساس تعلق به مدرسه در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل است(۰۰۱/۰=P و ۰۸/۱۹=F). همچنین اثربخشی مداخله بعد از گذشت ۳ ماه پایدار بوده است(۰۰۱/۰=P و ۷۲/۴۶=F). براساس یافته های مطالعه حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که گشتالت درمانی گروهی بر افزایش احساس تعلق دانش آموزان پسر پایه دهم موثر است و این اثرگذاری از پایداری معناداری برخوردار است؛ به همین جهت از این روش مداخله می توان برای بهبود وضعیت احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان پایه دهم استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

احساس تعلق به مدرسه ، گشتالت درمانی گروهی ، گروه درمانی ، پایه دهم ، دبیرستان