تاثیر درمان شناختی رفتاری بر اضطراب اجتماعی در دوران کرونا

اضطراب اجتماعی می تواند به عنوان یک هیجان منفی با الگوها و مولفه های منحصر به فردی از فعالیت سیستم های مغزی رفتاری در ارتباط با شد. هدف پژوهش حا ضر برر سی اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن بر کاهش نشانه های ا ضطرابی و سی ستم های مغزی رفتاری افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی است. روش کار: در این کارآزمایی بالینی (پیش آزمون و پس آزمون و آزمون مجدد)، یک فرد ۵۴سال با اختلال اضطراب اجتماعی مراجعه کننده طی سال ۱۳۹۸ به کلینیک مبشربا روش نمونه گیری در د سترس انتخاب ومورد درمان قرارگرفت. ایشان در۱۶ جلسه درمان شناختی- رفتاری را دریافت کردند البته بعضی اوقات دو جلسه را در یک روز برگزار کردیم و علت آن هم بروز بیماری کرونا بود. مقیاس سنجش هراس اجتماعی و مقیاس سنجش اضطراب اسپیل برگرو مصاحبه ی ساختاریافته اختلالات اضطرابی ADIS_IV به عنوان ابزارهای ارزشیابی به کار گرفته شدند. داده ها با شاخص های توصیفی و فرمول سنج بهبودی محاسبه شد . : یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری به طور معنی داری موجب کاهش نگرانی و اضطراب صفت آزمودنی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در مرحله پس آزمون و پیگیری شده است .نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که درمان شناختی رفتاری در کاهش علائم اختلال ا ضطراب اجتمایی موثر بوده و موجب در صد بالای بهبودی می شود.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، درمان شناختی رفتاری