تعیین مناطق مناسب انجام مشاهدات ژئودتیکی به منظور رفتارسنجی و مطالعه مکانیک گسل شمال تبریز با آنالیز حساسیت مدل تحلیلی اکادا به روش HDMR
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 183
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CEEJ-52-106_006
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1401
چکیده مقاله:
با ظهور فناوری های جدید مانند GPS (Global Positioning System) و انجام مشاهدات باکیفیت بالا، میتوان مطالعات بسیاری را در مورد مسائل زمین ساختی شروع کرده یا بهبود بخشید. بااین حال کیفیت و قابلیت اطمینان نتایج حاصل از این مطالعات به محل ایستگاه ها یا به عبارت دیگر به طرح شبکه های ژئودینامیکی بستگی دارد. هدف این تحقیق بهینه سازی مکانیکی جهت تعیین بهترین محل برای ایستگاه های یک شبکه ژئودینامیکی به منظور رسیدن به مقادیر صحیح تر برای پارامترهای گسل باقابلیت اطمینان بالا و هزینه کم است به نحوی که با حل مسئله معکوس با قید مشاهدات آن ایستگاه ها بتوان به مقادیر صحیح تر برای برخی از پارامترهای گسل های فعال رسید. تحقیق حاضر به تعیین بهینه محل ایستگاه های شبکه ژئودزی ماهوارهای برای مطالعه مکانیک گسل شمال تبریز به منظور برآورد هرچه صحیح تر پارامترهای این گسل اختصاص دارد. عوامل محدودکنندهای نظیر توپوگرافی را نیز میتوان در این فرایند مدنظر قرار داد. به منظور انجام تحلیل حساسیت مدل تحلیلی اکادا (Okada) انتخاب شد و تحلیل حساسیت میدان جابه جایی سطحی حاصل از این مدل نسبت به کلیه پارامترهای ورودی از جمله پارامترهای هندسی گسل و پارامترهای رئولوژیکی (Rheological Parameters) پوسته انجام شد. برای انجام تحلیل از فرامدل HDMR (High Dimensional Model Representation) استفاده شد. نخست یک شبکه بندی ۵۰۰×۴۰۰ کیلومتر با فواصل نقاط ۱۰ کیلومتری در منطقه اطراف گسل ایجاد شده و تحلیل حساسیت جابه جایی های سطحی نسبت به کلیه پارامترهای ورودی مدل در هر نقطه شبکه انجام شد. بر اساس نتایج تحلیل صورت گرفته بیشترین حساسیت مدل مربوط به نرخ لغزش و عمق قفل شدگی و کمترین آن مربوط به ضرایب لامه (Lamé coefficients) میباشد، به نحوی که برای رفتارسنجی و مطالعه نرخ لغزش ایستگاه ها باید دور از گسل و برای مطالعه عمق قفل شدگی باید نزدیک گسل احداث شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اصغر راست بود
دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
بابک شاهنده
دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
مهدی محمدزاده
دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :