تأثیرسوانح طبیعی بر توسعه‌ی پایدار شهری

تفکر پایداری از نیمه دوم قرن بیستم به طور جدی در ادبیات توسعه وارد شده است و امروزه به اصلی غیر قابل انکار در تصمیمات کلان توسعه جوامع شهری بدل گشته است. در گذشته چنین تصور می‎شد که بروز سوانح طبیعی در نواحی شهری پیامدهای کمتری نسبت به نواحی روستایی دارد ولی در حال حاضر، تغییراتی که در ساختار کالبدی و سازماندهی شهرها ناشی از افزایش جمعیت شهرها، وابستگی بیش از پیش جوامع به تکنولوژی، گسترش بی‎رویه نواحی شهری و توسعه فیزیکی آنها بر روی مناطق پر خطر بوجود آمده، آسیب‎پذیری آنها را در مقابل سوانح طبیعی بیش از پیش‌ کرده است. در نوشتار حاضر سعی شده است تا ریشه‌‌های مفهوم پایداری تشریح شده و با تجزیه و تحلیل آثار سوانح طبیعی بر محیط‌های شهری به چگونگی نقش سوانح در پایداری شهری پرداخته شود و راهکارهایی در راستای کاهش آثار سوانح بر عدم پایداری شهری ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه ، سوانح طبیعی ، پایداری شهری